درباره معمار و معماری در تاریخ ایران

معمار و معماری در تاریخ ایران نوشته غلامرضا جمال الدین توسط انتشارات روزنه به چاپ رسیده است.
از معماری تعاریف متعددی به عمل آمده است، عده ای گفته اند معماری هنر خوب زیستن است. دسته ای گفته اند معماری ترکیب و تجسم هنر و ماده است. دسته ای گفته اند معماری ترکیب و تجسم هنر و ماده است. لکن ساده ترین و در عین حال جامع ترین آن ها از دیدگاه استاد پیرنیا شاید بیان این تعریف باشد: «معماری تبلوری از فرهنگ یک جامعه در گذز زمان است» وضوحا مراد از فرهنگ، همان ساختارهای اصلی جامعه است.رجوع به متون و منابع تاریخی، ما را با طیف وسیعی از اسامی و عناوین سازندگان آثار گذشته روبرو می‌کند؛ معماران، مهندسان، بنایان، استادکاران، صنعتگران و صناع و عمله و پیشه‌کاران، عناوینی از این قبیل است که در منابع تاریخ اسلام مکرر از آنها یاد شده است.
در شرایطی که بر تعریف جامعی از معماری تاکید می شود « معماری تبلور فرهنگ یک جامعه در گذر زمان است» به ناچار، فضا و اندیشه حاکم بر معماری زمان، بایستی فرهنگ مدار و راوی ارزش های اندیشه گرای زمان خود باشد، معمار اندیشه ورز الزاما می باید بر مبنای هنری و اجتماعی و شرایط تنوعی و تجربی جامعه مسلط و اشراف داشته باشد…
علاقمندان برای دریافت و خرید این کتاب و کتاب های مشابه می توانند از سایت خوان آخر دیدن فرمایند.